به گزارش نبض نگار: گاهی اوقات وقتی افراد در تابستان در فضای باز تفریح می‌کنند، متوجه نمی‌شوند که بیش از حد گرمشان شده است. اگر این وضعیت به سطح گرمازدگی برسد، جدی است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.
علائم گرمازدگی شامل پوست سرد و مرطوب با مورمور شدن در گرما، تعریق شدید، غش، سرگیجه، خستگی، نبض سریع، سردرد و حالت تهوع است. بدون درمان سریع، گرمازدگی می‌تواند منجر به گرمازدگی شود که یک بیماری تهدیدکننده زندگی است. گرمازدگی زمانی رخ می‌دهد که دمای بدن به 104 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) یا بالاتر برسد و علائم آن می‌تواند شامل گیجی، تغییر در گفتار، حالت تهوع یا استفراغ، تنفس سریع و ضربان قلب تند و سایر علائم باشد.
.jpg)
گرمازدگی وضعیتی است که در اثر گرمای بیش از حد بدن ایجاد می‌شود. این معمولاً به دلیل قرار گرفتن در معرض دمای بالا یا فعالیت بدنی در دماهای بالا برای مدت طولانی اتفاق می‌افتد. آسیب گرمایی چند مرحله دارد و گرمازدگی جدی‌ترین آن است. اگر دمای بدن به 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتیگراد) یا بالاتر برسد، می‌تواند رخ دهد. گرمازدگی بیشتر در ماه‌های تابستان شایع است.
گرمازدگی نیاز به مراقبت اورژانسی دارد. اگر درمان نشود، گرمازدگی می‌تواند به سرعت به مغز، قلب، کلیه‌ها و عضلات آسیب برساند. این آسیب با تأخیر در درمان، بدتر می‌شود که خطر عوارض جدی یا مرگ را افزایش می‌دهد.
علائم
دمای بالای بدن. دمای مرکزی بدن 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتیگراد) یا بالاتر، نشانه اصلی گرمازدگی است.
تغییر در وضعیت ذهنی یا رفتاری. گیجی، آشفتگی، لکنت زبان، تحریک پذیری، هذیان، تشنج و کما همگی می‌توانند ناشی از گرمازدگی باشند.
تغییر در الگوی تعریق. در گرمازدگی ناشی از هوای گرم، پوست در لمس گرم و خشک احساس می‌شود. با این حال، در گرمازدگی ناشی از ورزش شدید، تعریق ممکن است زیاد باشد.
حالت تهوع و استفراغ. فرد مبتلا به گرمازدگی ممکن است در معده خود احساس ناراحتی کند یا استفراغ کند.
پوست برافروخته. پوست ممکن است با افزایش دمای بدن قرمز شود.
تنفس سریع. تنفس ممکن است سریع و سطحی شود.
ضربان قلب بالا. نبض ممکن است به طور قابل توجهی افزایش یابد زیرا استرس گرما بار زیادی را بر قلب وارد می‌کند تا به خنک شدن بدن کمک کند.
سردرد. گرمازدگی ممکن است باعث ضربان قلب شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر فکر می‌کنید فردی ممکن است دچار گرمازدگی شده باشد، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید. با 911 یا شماره خدمات اورژانس محلی خود تماس بگیرید.
در حالی که منتظر درمان اورژانسی هستید، فوراً برای خنک کردن فرد گرمازده اقدام کنید.
فرد را به سایه یا داخل خانه ببرید.
لباس‌های اضافی را درآورید.
فرد را با هر وسیله‌ای که در دسترس است خنک کنید - او را در وان آب خنک یا دوش آب خنک قرار دهید، با شلنگ باغبانی اسپری کنید، اسفنج را با آب خنک بشویید، در حین اسپری کردن آب خنک، از پنکه استفاده کنید، یا کیسه‌های یخ یا حوله‌های سرد و مرطوب را روی سر، گردن، زیر بغل و کشاله ران فرد قرار دهید.
علل
گرمازدگی می‌تواند در نتیجه موارد زیر رخ دهد:
قرار گرفتن در محیط گرم. در نوعی از گرمازدگی که گرمازدگی غیرفعال (کلاسیک) نامیده می‌شود، قرار گرفتن در محیط گرم منجر به افزایش دمای مرکزی بدن می‌شود. این نوع گرمازدگی معمولاً پس از قرار گرفتن در معرض هوای گرم و مرطوب، به ویژه برای مدت طولانی، رخ می‌دهد. این اتفاق اغلب در بزرگسالان مسن و در افرادی که بیماری‌های مزمن دارند، رخ می‌دهد.
انجام فعالیت‌های شدید. گرمازدگی فعال ناشی از افزایش دمای مرکزی بدن است که در اثر فعالیت بدنی شدید در هوای گرم ایجاد می‌شود. هر کسی که در هوای گرم ورزش یا کار می‌کند، می‌تواند دچار گرمازدگی فعال شود، اما اگر به دمای بالا عادت نداشته باشید، احتمال وقوع آن بیشتر است.
در هر دو نوع گرمازدگی، وضعیت شما می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:
پوشیدن لباس‌های سنگین که مانع از تبخیر آسان عرق و خنک شدن بدن می‌شود.
نوشیدن الکل، که می‌تواند بر توانایی بدن در تنظیم دما تأثیر بگذارد.
کم آبی بدن با ننوشیدن آب کافی برای جبران مایعات از دست رفته از طریق تعریق.
عوامل خطر
هر کسی می‌تواند دچار گرمازدگی شود، اما چندین عامل خطر شما را افزایش می‌دهد:
سن. توانایی مقابله با گرمای شدید به قدرت سیستم عصبی مرکزی بستگی دارد. در افراد بسیار جوان، سیستم عصبی مرکزی به طور کامل توسعه نیافته است. در بزرگسالان بالای 65 سال، سیستم عصبی مرکزی کمتر پاسخگو می‌شود، که باعث می‌شود بدن کمتر بتواند با تغییرات دمای بدن مقابله کند. هر دو گروه سنی معمولاً در هیدراته ماندن مشکل دارند، که این نیز خطر را افزایش می‌دهد.
فعالیت بدنی در هوای گرم. آموزش نظامی و شرکت در ورزش‌هایی مانند فوتبال یا مسابقات دو مسافت طولانی، در هوای گرم از جمله موقعیت‌هایی هستند که می‌توانند منجر به گرمازدگی شوند.
قرار گرفتن ناگهانی در معرض هوای گرم. افراد ممکن است در صورت قرار گرفتن در معرض افزایش ناگهانی دما، مانند موج گرمای اوایل تابستان یا سفر به آب و هوای گرم‌تر، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری‌های مرتبط با گرما باشند.
فعالیت را حداقل برای چند روز محدود کنید تا به تغییر دما عادت کنید. با این حال، ممکن است تا زمانی که فرد چندین هفته دمای بالاتر را تجربه کند، خطر گرمازدگی همچنان افزایش یابد.
کمبود تهویه مطبوع. پنکه‌ها ممکن است حال شما را بهتر کنند، اما در هوای گرم مداوم، تهویه مطبوع موثرترین راه برای خنک شدن و کاهش رطوبت است.
برخی داروها. برخی داروها بر توانایی بدن شما در هیدراته ماندن و واکنش به گرما تأثیر می‌گذارند. در هوای گرم، به ویژه اگر داروهایی مصرف می‌کنید که رگ‌های خونی شما را تنگ می‌کنند (منقبض‌کننده‌های عروقی)، فشار خون شما را با مسدود کردن آدرنالین (مسدودکننده‌های بتا) تنظیم می‌کنند، بدن شما را از سدیم و آب خلاص می‌کنند (ادرارآورها) یا علائم روانی را کاهش می‌دهند (داروهای ضد افسردگی یا ضد روان‌پریشی)، مراقب باشید.
محرک‌های اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) و محرک‌های غیرقانونی مانند آمفتامین‌ها و کوکائین نیز شما را در برابر گرمازدگی آسیب‌پذیرتر می‌کنند.
برخی شرایط سلامتی. برخی بیماری‌های مزمن، مانند بیماری‌های قلبی یا ریوی، ممکن است خطر گرمازدگی را افزایش دهند. اضافه وزن، عدم فعالیت و داشتن سابقه گرمازدگی قبلی نیز می‌توانند.
عوارض
گرمازدگی می‌تواند بسته به مدت زمانی که دمای بدن بالا است، منجر به تعدادی از عوارض شود. عوارض جدی عبارتند از:
آسیب به اندام‌های حیاتی. بدون واکنش سریع برای کاهش دمای بدن، گرمازدگی می‌تواند باعث تورم مغز یا سایر اندام‌های حیاتی شود که احتمالاً منجر به آسیب دائمی می‌شود.
مرگ. بدون درمان سریع و کافی، گرمازدگی می‌تواند کشنده باشد.
پیشگیری
گرمازدگی قابل پیش‌بینی و پیشگیری است. برای جلوگیری از گرمازدگی در هوای گرم، این اقدامات را انجام دهید:
لباس‌های گشاد و سبک بپوشید. لباس‌های اضافی یا لباس‌هایی که تنگ هستند، اجازه نمی‌دهند بدن شما به درستی خنک شود. لباس‌های ساخته شده از کتان، ابریشم، پنبه یا کنف خنک‌کننده هستند.
در برابر آفتاب سوختگی محافظت کنید. آفتاب سوختگی بر توانایی بدن شما در خنک کردن خود تأثیر می‌گذارد، بنابراین در فضای باز با کلاه لبه‌دار و عینک آفتابی از خود محافظت کنید. و از کرم ضد آفتاب با طیف گسترده با SPF حداقل 15 استفاده کنید. کرم ضد آفتاب را به مقدار زیاد بمالید و هر دو ساعت یکبار - یا اگر شنا می‌کنید یا عرق می‌کنید، بیشتر - آن را تمدید کنید.
مایعات فراوان بنوشید. برای کمک به تعریق بدن و حفظ دمای طبیعی بدن، هیدراته بمانید.
در مورد داروهای خاص احتیاط بیشتری کنید. اگر داروهایی مصرف می‌کنید که می‌توانند بر توانایی بدن شما در هیدراته ماندن و دفع گرما تأثیر بگذارند، مراقب مشکلات مرتبط با گرما باشید.
هرگز کسی را در ماشین پارک شده رها نکنید. این یک علت شایع مرگ و میر ناشی از گرما در کودکان است. وقتی ماشین زیر آفتاب پارک می‌شود، دمای داخل ماشین می‌تواند در عرض 10 دقیقه 20 درجه فارنهایت (بیش از 11 درجه سانتیگراد) افزایش یابد.
رها کردن یک فرد در ماشین پارک شده در هوای گرم یا داغ، حتی اگر پنجره‌ها ترک خورده باشند یا ماشین در سایه باشد، ایمن نیست. وقتی ماشین شما پارک شده است، آن را قفل نگه دارید تا از ورود کودک به داخل جلوگیری شود.
در گرم‌ترین ساعات روز استراحت کنید. اگر نمی‌توانید از فعالیت شدید در هوای گرم اجتناب کنید، مایعات بنوشید و مرتباً در یک مکان خنک استراحت کنید. سعی کنید ورزش یا کار بدنی را برای ساعات خنک‌تر روز، مانند صبح زود یا عصر، برنامه‌ریزی کنید.
به شرایط عادت کنید. زمان کار یا ورزش در گرما را تا زمانی که به آن عادت نکرده‌اید، محدود کنید. افرادی که به هوای گرم عادت ندارند، به ویژه مستعد بیماری‌های مرتبط با گرما هستند. ممکن است چندین هفته طول بکشد تا بدن شما با هوای گرم سازگار شود.
اگر در معرض خطر بیشتری هستید، احتیاط کنید. اگر دارویی مصرف می‌کنید یا بیماری دارید که خطر مشکلات مرتبط با گرما را افزایش می‌دهد، از گرما دوری کنید و در صورت مشاهده علائم گرمازدگی سریعاً اقدام کنید. اگر در یک رویداد ورزشی یا فعالیت شدید در هوای گرم شرکت می‌کنید، مطمئن شوید که در صورت بروز اورژانس گرما، خدمات پزشکی در دسترس است.
منبع: https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/heat-stroke/symptoms-causes/syc-20353581
0 دیدگاه