به گزارش نبض نگار: در طول جراحی لیزیک، از نوع خاصی از لیزر برش برای تغییر شکل قرنیه استفاده می‌شود. قرنیه بافت شفاف گنبدی شکل در جلوی چشم است.
در چشم‌هایی با بینایی طبیعی، قرنیه نور را دقیقاً روی شبکیه در پشت چشم خم می‌کند - یا می‌شکند. اما در نزدیک‌بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم، نور به طور نادرست خم می‌شود. این انکسار نادرست باعث تاری دید می‌شود.
عینک یا لنزهای تماسی می‌توانند بینایی را اصلاح کنند، اما تغییر شکل قرنیه، انکسار لازم برای اصلاح بینایی را نیز فراهم می‌کند.
جراحی لیزیک ممکن است گزینه‌ای برای اصلاح این مشکلات بینایی باشد:
نزدیک‌بینی. در نزدیک‌بینی، کره چشم شما کمی بلندتر از حد معمول است یا قرنیه بیش از حد منحنی دارد. این باعث می‌شود پرتوهای نور در جلوی شبکیه متمرکز شوند که باعث تار شدن دید دور می‌شود. اشیاء نزدیک را می‌توان نسبتاً واضح دید. اما اشیاء دور تار خواهند بود.
دوربینی. در دوربینی، کره چشم شما کوتاه‌تر از حد متوسط است یا قرنیه‌ای دارید که بیش از حد صاف است. این باعث می‌شود نور به جای روی شبکیه، پشت آن متمرکز شود. این باعث می‌شود دید نزدیک و گاهی اوقات دید دور تار شود.
آستیگماتیسم. در آستیگماتیسم، قرنیه به طور ناهموار منحنی یا صاف می‌شود. این امر بر تمرکز دید نزدیک و دور تأثیر می‌گذارد.
چه کسی کاندیدای مناسبی برای لیزیک است؟
لیزیک برای افراد 18 سال به بالا که حداقل دو سال متوالی تجویز عینک یا لنز تماسی ثابتی داشته‌اند و چشمانشان به طور کلی سالم است، توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تأیید شده است. برخی افراد ممکن است کاندیدای خوبی برای این عمل نباشند، از جمله افرادی که موارد زیر را دارند:
• عفونت یا آسیب چشمی
• قرنیه بسیار نازک
• گلوکوم
• آب مروارید متراکم
• خشکی شدید چشم
• دیابت کنترل نشده
• خطای انکساری بسیار بالا، مانند نزدیک بینی شدید
خطرات
عوارض ناشی از از دست دادن بینایی بسیار نادر است. اما برخی از عوارض جانبی جراحی چشم لیزیک رایج هستند.
خشکی چشم. جراحی لیزیک باعث کاهش موقت تولید اشک می‌شود. برای شش ماه اول یا بیشتر پس از عمل جراحی، ممکن است چشمان شما در حین بهبودی به طور غیرمعمولی خشک باشند. خشکی چشم می‌تواند کیفیت بینایی شما را کاهش دهد.
چشم پزشک شما ممکن است قطره‌های چشمی برای خشکی چشم توصیه کند. اگر خشکی چشم شدید دارید، چشم پزشک شما ممکن است مدیریت بیشتری، از جمله استفاده از لوله‌های تخلیه اشک یا قطره‌های چشمی دارویی، را توصیه کند.
خیرگی، هاله و دوبینی. ممکن است بعد از عمل جراحی، شب‌ها در دیدن مشکل داشته باشید. این حالت معمولاً چند روز تا چند هفته طول می‌کشد. ممکن است متوجه افزایش حساسیت به نور، خیرگی، هاله در اطراف چراغ‌های روشن یا دوبینی شوید.
حتی زمانی که نتیجه بینایی خوبی در شرایط آزمایش استاندارد اندازه‌گیری می‌شود، بینایی شما در نور کم (مانند هنگام غروب یا مه) ممکن است پس از عمل جراحی به میزان بیشتری نسبت به قبل از عمل جراحی کاهش یابد.
اصلاح کمتر از حد. اگر لیزر بافت بسیار کمی از چشم شما را بردارد، به نتایج بینایی واضح‌تری که انتظار داشتید، دست نخواهید یافت. اصلاح کمتر از حد برای افرادی که نزدیک‌بین هستند رایج‌تر است. ممکن است ظرف یک سال به یک عمل لیزیک دیگر برای برداشتن بافت بیشتر نیاز داشته باشید.
اصلاح بیش از حد. همچنین ممکن است لیزر بافت زیادی از چشم شما بردارد. اصلاح بیش از حد ممکن است دشوارتر از اصلاح کمتر از حد باشد.
آستیگماتیسم. آستیگماتیسم می‌تواند در اثر برداشتن ناهموار بافت ایجاد شود. ممکن است به جراحی دیگری، عینک یا لنزهای تماسی نیاز داشته باشد.
مشکلات فلپ. تا کردن یا برداشتن فلپ از جلوی چشم در حین جراحی می‌تواند عوارضی از جمله عفونت و اشک اضافی ایجاد کند. خارجی‌ترین لایه بافت قرنیه ممکن است در طول فرآیند بهبودی به طور غیرطبیعی در زیر فلپ رشد کند.
اکتازی قرنیه. اکتازی قرنیه، وضعیتی که در آن قرنیه بیش از حد نازک و ضعیف است، یکی از عوارض جدی‌تر است. بافت غیرطبیعی قرنیه قادر به حفظ شکل خود نیست، که می‌تواند منجر به برآمدگی قرنیه و بدتر شدن بینایی شود.
پسرفت. پسرفت زمانی است که بینایی شما به آرامی به سمت نمره اولیه شما تغییر می‌کند. این یک عارضه کمتر رایج است.
از دست دادن یا تغییر بینایی. به ندرت، عوارض جراحی می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود. برخی از افراد نیز ممکن است به وضوح یا روشنی قبل نبینند.
شرایطی که خطرات را افزایش می‌دهند
برخی از شرایط سلامتی می‌توانند خطرات مرتبط با جراحی لیزیک را افزایش دهند یا نتیجه را کمتر قابل پیش‌بینی کنند.
در صورت داشتن شرایط خاص، پزشکان ممکن است جراحی انکساری لیزری را برای شما توصیه نکنند، از جمله:
اختلالات خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید.
سیستم ایمنی ضعیف ناشی از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی یا HIV.
خشکی مداوم چشم.
تغییرات اخیر در بینایی به دلیل داروها، تغییرات هورمونی، بارداری، شیردهی یا سن. التهاب قرنیه، اختلالات پلک، آسیب‌های چشمی یا بیماری‌های چشمی، مانند یووئیت، هرپس سیمپلکس که ناحیه چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد، گلوکوم یا آب مروارید.
اختلالات قرنیه، از جمله کراتوکونوس یا اکتازی قرنیه.
جراحی لیزیک معمولاً در صورت وجود موارد زیر توصیه نمی‌شود:
بیماری چشمی که باعث نازک شدن و برآمدگی قرنیه می‌شود، مانند کراتوکونوس.
سابقه خانوادگی کراتوکونوس یا سایر اکتازی‌های قرنیه.
بینایی کلی خوبی داشته باشید. • نزدیک‌بینی شدید داشته باشید. • مردمک چشمتان خیلی بزرگ یا قرنیه‌تان نازک باشد. • تغییرات چشمی مرتبط با سن داشته باشید که باعث کاهش وضوح بینایی شود. • در ورزش‌های تماسی شرکت کنید که ممکن است با ضربات به صورت همراه باشد.
آنچه می‌توانید انتظار داشته باشید
قبل از عمل
نتایج بلندمدت لیزیک معمولاً در افرادی که قبل از عمل به دقت بررسی می‌شوند تا مشخص شود که آیا کاندیدای مناسبی برای این عمل هستند یا خیر، بهترین نتیجه را می‌دهد.
اگر از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، باید حداقل چند هفته قبل از ارزیابی و جراحی، استفاده از آنها را متوقف کرده و فقط از عینک استفاده کنید. این به این دلیل است که لنزهای تماسی می‌توانند شکل قرنیه شما را تغییر دهند. چشم پزشک شما بسته به نوع لنزهای تماسی که استفاده می‌کنید و مدت زمانی که از لنزهای تماسی استفاده کرده‌اید، دستورالعمل‌های خاصی را ارائه می‌دهد.
در طول ارزیابی، چشم پزشک شما در مورد سابقه پزشکی و جراحی شما سؤال می‌کند و معاینه کامل چشم را برای بررسی بینایی شما انجام می‌دهد و تصمیم می‌گیرد که آیا می‌توانید با خیال راحت این عمل را انجام دهید یا خیر.
چشم پزشک شما به دنبال علائم زیر خواهد بود:
عفونت چشم.
التهاب.
خشکی چشم.
مردمک‌های بزرگ.
فشار بالای چشم.
چشم پزشک شما همچنین قرنیه شما را اندازه‌گیری می‌کند و شکل، خطوط، ضخامت و هرگونه بی‌نظمی را یادداشت می‌کند. چشم پزشک شما بررسی می‌کند که کدام نواحی قرنیه شما نیاز به تغییر شکل دارد و میزان دقیق بافتی که باید از قرنیه شما برداشته شود را تعیین می‌کند.
در طول عمل
جراحی لیزیک معمولاً در عرض 30 دقیقه یا کمتر انجام می‌شود. در طول عمل، شما روی یک صندلی راحتی به پشت دراز می‌کشید. ممکن است برای کمک به آرامش شما، دارویی به شما داده شود. پس از ریختن قطره‌های بی‌حسی در چشم، پزشک از ابزاری برای باز نگه داشتن پلک‌های شما استفاده می‌کند.
درست قبل از برش فلپ قرنیه، یک حلقه مکش روی چشم شما قرار می‌گیرد. این کار ممکن است باعث ایجاد احساس فشار شود و بینایی شما کمی تار شود.
جراح چشم شما از یک تیغه کوچک یا لیزر برش برای برش یک فلپ کوچک لولایی از جلوی چشم شما استفاده می‌کند. تا کردن فلپ به عقب به پزشک شما اجازه می‌دهد تا به قسمتی از قرنیه که قرار است تغییر شکل داده شود، دسترسی پیدا کند.
جراح چشم شما با استفاده از یک لیزر برنامه‌ریزی شده، قسمت‌هایی از قرنیه شما را تغییر شکل می‌دهد. با هر پالس پرتو لیزر، مقدار کمی از بافت قرنیه برداشته می‌شود. پس از تغییر شکل قرنیه، جراح فلپ را دوباره در جای خود قرار می‌دهد. فلپ معمولاً بدون بخیه بهبود می‌یابد.
در طول عمل جراحی، از شما خواسته می‌شود که روی یک نقطه نورانی تمرکز کنید. خیره شدن به این نور به شما کمک می‌کند تا چشم خود را در حین تغییر شکل قرنیه توسط لیزر، ثابت نگه دارید. ممکن است هنگام برداشتن بافت قرنیه توسط لیزر، بوی مشخصی را حس کنید. برخی افراد بویی شبیه به بوی سوختن مو را توصیف می‌کنند.
اگر به جراحی لیزیک در هر دو چشم نیاز دارید، پزشکان معمولاً این عمل را در یک روز انجام می‌دهند.
بعد از عمل
بلافاصله پس از جراحی، ممکن است چشم شما خارش، احساس وجود جسم خارجی، سوزش و آبریزش داشته باشد. احتمالاً تاری دید خواهید داشت. معمولاً درد کمی را تجربه خواهید کرد و معمولاً بینایی خود را به سرعت بازیابی خواهید کرد.
ممکن است برای چند ساعت پس از عمل، داروی مسکن یا قطره چشم به شما داده شود تا احساس راحتی کنید. همچنین ممکن است چشم پزشک از شما بخواهد که شب‌ها تا زمانی که چشم شما بهبود یابد، از محافظ چشم استفاده کنید.
بعد از عمل می‌توانید ببینید، اما بینایی شما فوراً واضح نخواهد شد. در حالی که بینایی پس از لیزیک معمولاً ظرف چند روز خوب می‌شود، اما ممکن است 2 تا 3 ماه پس از عمل جراحی طول بکشد تا چشم شما به طور کامل بهبود یابد و بینایی شما تثبیت شود. شانس بهبود بینایی شما تا حدودی به میزان بینایی شما قبل از جراحی بستگی دارد.
1 تا 2 روز پس از جراحی، یک نوبت ویزیت مجدد با چشم پزشک خود خواهید داشت. این نوبت برای بررسی روند بهبودی چشم و بررسی هرگونه عارضه است. طبق توصیه پزشک، برای سایر نوبت‌های ویزیت بعدی در شش ماه اول پس از جراحی برنامه‌ریزی کنید.
ممکن است چند هفته طول بکشد تا بتوانید دوباره از لوازم آرایشی در اطراف چشم خود استفاده کنید. همچنین ممکن است لازم باشد چند هفته صبر کنید تا بتوانید ورزش‌های تماسی شدید، شنا یا استفاده از وان آب گرم را از سر بگیرید.
به توصیه‌های پزشک خود در مورد اینکه چه زمانی می‌توانید فعالیت‌های معمول خود را از سر بگیرید، عمل کنید.
نتایج
لیزیک اغلب بدون دردسر عینک یا لنز تماسی، بینایی بهبود یافته‌ای را ارائه می‌دهد. به طور کلی، شما شانس بسیار خوبی برای دستیابی به بینایی 20/40 یا بهتر پس از جراحی انکساری دارید.
بیش از 8 نفر از هر 10 نفری که تحت عمل جراحی انکساری لیزیک قرار گرفته‌اند، دیگر نیازی به استفاده از عینک یا لنز تماسی برای بیشتر فعالیت‌های خود ندارند.
نتایج شما به خطای انکساری خاص شما و سایر عوامل بستگی دارد. افرادی که درجه نزدیکی پایینی دارند، بیشترین موفقیت را با جراحی انکساری دارند. افرادی که درجه بالایی از نزدیک‌بینی یا دوربینی همراه با آستیگماتیسم دارند، نتایج قابل پیش‌بینی کمتری دارند.
در برخی موارد، جراحی ممکن است منجر به اصلاح ناقص شود. در این صورت، ممکن است برای دستیابی به اصلاح مناسب به جراحی دیگری نیاز داشته باشید.
به ندرت، چشم برخی افراد به آرامی به سطح بینایی قبل از جراحی باز می‌گردد. این ممکن است به دلیل شرایط خاصی مانند مشکلات مربوط به بهبود زخم، عدم تعادل هورمونی یا بارداری اتفاق بیفتد. گاهی اوقات این تغییر در بینایی به دلیل مشکل چشمی دیگری مانند آب مروارید است. در مورد هرگونه تغییر بینایی با پزشک خود صحبت کنید.
ترجمه از mayoclinic
0 دیدگاه