به گزارش نبض نگار: درمان‌های مؤثر برای آکنه وجود دارد، اما آکنه می‌تواند مداوم باشد. جوش‌ها و برآمدگی‌ها به آرامی بهبود می‌یابند و وقتی یکی شروع به از بین رفتن می‌کند، به نظر می‌رسد که جوش‌های دیگری ظاهر می‌شوند.
بسته به شدت آن، آکنه می‌تواند موجب ناراحتی عاطفی و ایجاد زخم بر روی پوست شود. هرچه زودتر درمان را شروع کنید، خطر بروز چنین مشکلاتی کمتر خواهد بود.
انواع آکنه :
- جوش‌های سرسفید
- جوش‌های سرسیاه
- برآمدگی‌های کوچک، قرمز و حساس (پاپول‌ها)
- جوش‌ها (پاستول‌ها)، که پاپول‌هایی هستند که در نوک آن‌ها چرک وجود دارد
- توده‌های بزرگ، سفت و دردناک زیر پوست (ندول‌ها)
- توده‌های دردناک و پر از چرک زیر پوست (لش‌های کیستیک)
- آکنه معمولاً روی صورت، پیشانی، سینه، بالای کمر و شانه‌ها ظاهر می‌شود.
کی باید به پزشک مراجعه کنید؟
اگر درمان‌های خانگی نتوانند آکنه شما را برطرف کنند، به پزشک خود مراجعه کنید. او می‌تواند داروهای قوی‌تری تجویز کند.
برای بسیاری از زنان، آکنه می‌تواند دهه‌ها ادامه پیدا کند و بروز آن معمولاً یک هفته قبل از قاعدگی شایع است. این نوع آکنه معمولاً در زنانی که از داروهای ضد بارداری استفاده می‌کنند، بدون درمان بهبود می‌یابد.
در بزرگسالان، بروز ناگهانی آکنه شدید ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای باشد که نیاز به توجه پزشکی دارد.
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) هشدار می‌دهد که برخی از لوسیون‌ها، پاک‌کننده‌ها و دیگر محصولات پوستی غیر نسخه‌ای محبوب می‌توانند واکنش‌های شدیدی ایجاد کنند. این نوع واکنش ها نادر هستند، بنابراین آن را با قرمزی، تحریک یا خارش که در نواحی که داروها یا محصولات را مصرف کرده‌اید، اشتباه نگیرید.
اگر پس از استفاده از یک محصول پوستی دچار علائم زیر شدید، به کمک پزشکی اضطراری مراجعه کنید:
- ضعف
- دشواری در تنفس
- ورم در چشم‌ها، صورت، لب‌ها یا زبان
- تنگی در گلو
چهار عامل اصلی باعث بروز آکنه می‌شوند:
- تولید بیش از حد روغن (سبوم)
- مسدود شدن فولیکول‌های مو توسط روغن و سلول‌های مرده پوست
- باکتری‌ها
- التهاب
آکنه ها در کدام قسمت های بدن ظاهر می شوند؟
آکنه معمولاً بر روی صورت، پیشانی، سینه، بالای کمر و شانه‌ها ظاهر می‌شود، زیرا این نواحی از پوست دارای بیشترین غدد چربی (سباسه) هستند. فولیکول‌های مو به غدد چربی متصل هستند.
آکنه ها چگونه شکل می گیرند:
دیوار فولیکول ممکن است برآمده شود و یک جوش سرسفید تولید کند. یا ممکن است پلاگ به سطح باز باشد و تیره شود و باعث ایجاد جوش سرسیاه شود. جوش سرسیاه ممکن است شبیه کثیفی چسبیده به پوست به نظر برسد، اما در واقع این پوسته با باکتری‌ها و چربی مسدود شده است که وقتی در معرض هوا قرار می‌گیرد، قهوه‌ای می‌شود.
جوش‌ها نقاط قرمز برجسته‌ای با مرکز سفیدی هستند که زمانی ایجاد می‌شوند که فولیکول‌های موی مسدود شده ملتهب یا با باکتری‌ها عفونی می‌شوند. انسدادها و التهاب در عمق فولیکول‌های مو باعث تولید برآمدگی‌های شبیه کیست در زیر سطح پوست شما می‌شود. سایر منافذ در پوست شما، که دهانه‌های غدد عرق هستند، معمولاً در آکنه دخالت ندارند.
عوامل تشدید کننده آکنه:
تغییرات هورمونی: آندروژن‌ها هورمون‌هایی هستند که در پسران و دختران در دوران بلوغ افزایش می‌یابند و باعث بزرگ شدن غدد سباسه و تولید بیشتر سبوم می‌شوند. تغییرات هورمونی در میانسالی، به ویژه در زنان، می‌تواند باعث بروز جوش‌ها شود.
داروهای خاص: مثال‌هایی شامل داروهایی هستند که حاوی کورتیکواستروئیدها، تستوسترون یا لیتیم هستند.
رژیم غذایی: مطالعات نشان می‌دهند که مصرف برخی از غذاها — از جمله غذاهای غنی از کربوهیدرات، مانند نان، باگت و چیپس — ممکن است آکنه را بدتر کند. نیاز به تحقیقات بیشتری است تا بررسی شود که آیا افراد مبتلا به آکنه از پیروی از محدودیت‌های غذایی خاص بهره‌مند می‌شوند یا خیر.
استرس: استرس باعث بروز آکنه نمی‌شود، اما اگر قبلاً آکنه دارید، ممکن است آن را بدتر کند.
عواملی که تاثیری در ایجاد آکنه ندارند:
شکلات و غذاهای چرب: خوردن شکلات یا غذاهای چرب تأثیر چندانی بر آکنه ندارد.
بهداشت: آکنه به دلیل پوست کثیف ایجاد نمی‌شود. در واقع، شستن پوست با شدت بیش از حد یا استفاده از صابون‌ها یا مواد شیمیایی خشن می‌تواند پوست را تحریک کند و آکنه را بدتر کند.
آرایش: آرایش به‌طور ضروری آکنه را بدتر نمی‌کند، به‌خصوص اگر از آرایش‌های بدون روغن (غیر کمدوژنیک) استفاده کنید که منافذ را مسدود نمی‌کند و به‌طور منظم آرایش را پاک کنید. آرایش‌های غیر روغنی تأثیری بر اثربخشی داروهای آکنه ندارند.
عوارض آکنه:
افرادی که دارای نوع پوست تیره‌تری هستند، بیشتر از افرادی که دارای پوست روشن‌تر هستند، در معرض عوارض آکنه قرار دارند:
جوش‌ها: پوست فرورفته (جوش‌های آکنه) و اسکارهای ضخیم (کیلوئیدها) می‌توانند پس از بهبود آکنه به‌صورت طولانی‌مدت باقی بمانند.
تغییرات پوستی: پس از بهبودی آکنه، پوست آسیب‌دیده ممکن است تیره‌تر (هیپرپیگمانتاسیون) یا روشن‌تر (هیپواپیگمانتاسیون) از قبل از بروز آکنه شود.
چه عواملی در بروز و ایجادآکنه موثرند:
سن: افراد در تمام سنین می‌توانند آکنه بگیرند، اما این مشکل در نوجوانان شایع‌تر است.
تغییرات هورمونی: این تغییرات معمولاً در دوران بلوغ یا بارداری رخ می‌دهند.
سابقه خانوادگی: ژنتیک در بروز آکنه نقش دارد. اگر هر دو والدین شما آکنه داشته‌اند، احتمال دارد شما نیز به آن مبتلا شوید.
مواد چرب یا روغنی: ممکن است آکنه در نواحی‌ای که پوست شما با روغن یا لوسیون‌ها و کرم‌های چرب تماس دارد، ایجاد شود.
فشردگی یا اصطکاک روی پوست: این می‌تواند ناشی از مواردی مانند تلفن‌ها، موبایل‌ها، کلاه‌خودها، یقه‌های تنگ و کوله‌پشتی‌ها باشد.
شیوه‌های زندگی و درمان‌های خانگی
شستن نواحی مشکل‌دار با یک پاک‌کننده ملایم: نواحی مستعد آکنه را با یک پاک‌کننده ملایم شستشو دهید.
استفاده از محصولات آکنه بدون نسخه: محصولات آکنه را برای خشک کردن روغن اضافی و ترویج لایه‌برداری امتحان کنید.
اجتناب از تحریک‌کننده‌ها: از مواد و محصولات تحریک‌کننده دوری کنید.
محافظت از پوست در برابر آفتاب: از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید تا پوست خود را در برابر آسیب‌های UV محافظت کنید.
اجتناب از فشردگی یا اصطکاک روی پوست: از تماس پوست با اشیایی که ممکن است باعث فشردگی یا اصطکاک شوند، دوری کنید.
اجتناب از لمس یا کندن نواحی مستعد آکنه: به نواحی مستعد آکنه دست نزنید و آن‌ها را نکنید.
دوش گرفتن بعد از فعالیت‌های شدید: پس از ورزش یا فعالیت‌های شدید، حتماً دوش بگیرید تا عرق و آلودگی‌ها را از بین ببرید.
منبع:
https://www.mayoclinic.org/
0 دیدگاه