هر آنچه در مورد میگرن باید بدانید

میگرن سردردی است که می‌تواند باعث درد شدید ضربان‌دار یا احساس ضربان، معمولاً در یک طرف سر شود. این سردرد اغلب با حالت تهوع، استفراغ و حساسیت شدید به نور و صدا همراه است. حملات میگرنی می‌توانند ساعت‌ها تا روزها ادامه داشته باشند و درد می‌تواند آنقدر شدید باشد که در فعالیت‌های روزانه شما اختلال ایجاد کند.
هر آنچه در مورد میگرن باید بدانید

به گزارش نبض نگار: برای برخی افراد، یک علامت هشدار دهنده به نام اورا قبل یا همراه با سردرد رخ می‌دهد. اورا می‌تواند شامل اختلالات بینایی، مانند چشمک زدن نور یا نقاط کور، یا سایر اختلالات، مانند سوزن سوزن شدن در یک طرف صورت یا در یک دست یا پا و مشکل در صحبت کردن باشد.
داروها می‌توانند به جلوگیری از برخی میگرن‌ها کمک کرده و درد آنها را کمتر کنند. داروهای مناسب، همراه با درمان‌های خودیاری و تغییرات سبک زندگی، ممکن است مفید باشند.

انواع میگرن چیست؟
میگرن انواع مختلفی دارد. شایع‌ترین دسته‌های میگرن عبارتند از:
میگرن با اورا (میگرن کلاسیک)
میگرن بدون اورا (میگرن رایج)
اورا مرحله‌ای از میگرن است که قبل از شروع سردرد شروع می‌شود.

دیگران چه می خوانند:

انواع دیگر میگرن عبارتند از:
میگرن در کودکان (میگرن شکمی)
میگرن مزمن
میگرن همی‌پلژیک/نیمه فلجی
میگرن قاعدگی
میگرن بدون سردرد (میگرن خاموش/آسفالژیک)
میگرن شبکیه (میگرن چشمی)
میگرن استاتوس
میگرن وستیبولار یا دهلیزی

چهار مرحله و علائم رایج میگرن
علائم میگرن در چهار مرحله بروز می‌کند. قابل توجه‌ترین آنها حمله سردرد است.

مراحل میگرن چیست؟
میگرن چهار مرحله یا فاز دارد:

پیش‌درآمد: فاز اول تا 24 ساعت قبل از تجربه سردرد شروع می‌شود.

اورا: اورا گروهی از علائم حسی، حرکتی و/یا گفتاری است که به عنوان علامت هشدار دهنده سردرد میگرنی عمل می‌کند. فاز اورا می‌تواند تا 60 دقیقه یا حداقل پنج دقیقه طول بکشد. ممکن است هم اورا و هم سردرد را همزمان تجربه کنید.

سردرد: سردرد میگرنی بین چهار ساعت تا 72 ساعت طول می‌کشد.

پس‌درآمد: مرحله پس‌درآمد معمولاً چند ساعت تا 48 ساعت طول می‌کشد. علائم شبیه خماری ناشی از الکل است، به همین دلیل است که فاز پس‌درآمد به عنوان خماری میگرنی شناخته می‌شود.

گذر از این چهار مرحله می‌تواند حدود هشت تا 72 ساعت طول بکشد.

علائم میگرن
علائم میگرن بر اساس مرحله متفاوت است. هر میگرنی متفاوت است و لزوماً در هر چهار مرحله از هر میگرن علائم را تجربه نخواهید کرد.

علائم پیش درآمد

تغییرات خلقی.
مشکل در تمرکز.
مشکل در خواب.
خستگی.
حالت تهوع.
افزایش گرسنگی و تشنگی.
تکرر ادرار.
علائم اورا
ضعف عضلانی.
تغییرات بینایی.
زنگ زدن گوش (وزوز گوش).
حساسیت به لمس (احساس اینکه کسی شما را لمس می‌کند).
بی‌حسی و سوزن سوزن شدن.
مشکل در صحبت کردن یا تمرکز.

علائم حمله سردرد
درد سر به تدریج شدیدتر می‌شود. می‌تواند یک طرف سر یا هر دو را تحت تأثیر قرار دهد. می‌تواند با علائم دیگری مانند موارد زیر همراه باشد:
حالت تهوع و استفراغ.
حساسیت به نور، صدا و بو.

علائم پس از حمله
خستگی.
سفتی گردن.
حساسیت به نور و صدا.
مشکل در تمرکز، حالت تهوع، سرگیجه.

میگرن چه حسی دارد؟
درد سردرد میگرنی ممکن است به شکل‌های زیر احساس شود: ضربان‌دار، تپش‌دار، کسل‌کننده.

میگرن می‌تواند برای هر فرد متفاوت باشد. سردرد میگرنی از خفیف تا شدید متغیر است. درد سر می‌تواند از یک طرف شروع شود و به طرف مقابل منتقل شود. همچنین ممکن است در اطراف چشم‌ها یا شقیقه و گاهی اوقات در اطراف صورت، سینوس‌ها، فک یا گردن خود درد داشته باشید.

میگرن‌ها چند وقت یکبار اتفاق می‌افتند؟
تعداد دفعات میگرن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. ممکن است سالی یک میگرن یا هفته‌ای یک میگرن داشته باشید. به طور متوسط، اکثر افراد دو تا چهار میگرن در ماه را تجربه می‌کنند. آنها بیشتر در صبح‌ها شایع هستند. اکثر میگرن‌ها غیرقابل پیش‌بینی هستند، اما گاهی اوقات، می‌توانید تصوری از زمان وقوع میگرن داشته باشید، مانند قبل از قاعدگی یا بعد از احساس استرس.

چه چیزی باعث میگرن می‌شود؟
محققان از علت دقیق میگرن مطمئن نیستند، اما مطالعات نشان می‌دهد که ژنتیک در آن نقش دارد.
وقتی سردرد دارید، اعصاب خاصی در رگ‌های خونی شما سیگنال‌های درد را به مغز شما می‌فرستند. این امر مواد التهابی را در اعصاب و رگ‌های خونی سر شما آزاد می‌کند. مشخص نیست که چرا اعصاب شما این کار را انجام می‌دهند.

چه چیزی باعث میگرن می‌شود؟
عامل محرک چیزی است که باعث شروع علائم می‌شود. برخی از رایج‌ترین عوامل محرک میگرن عبارتند از:
استرس.
تغییرات هورمونی.
داروهای خاص.
تغییر در خواب.
تغییرات شرایط آب و هوایی.
فعالیت بدنی بیش از حد (تحمل فشار بیش از حد).
مواد اعتیادآور مانند کافئین یا تنباکو.
از دست دادن یک وعده غذایی.
قرار گرفتن در معرض نورهای روشن، صداهای بلند یا بوهای تند.

چه غذاهایی باعث میگرن می‌شوند؟
بدن شما ممکن است به مواد شیمیایی و نگهدارنده‌های خاصی در غذاها حساسیت داشته باشد. این حساسیت احتمال وقوع میگرن را افزایش می‌دهد، به خصوص اگر با سایر عوامل محرک ترکیب شود.
برخی از رایج‌ترین عوامل محرک غذایی عبارتند از:
پنیر کهنه.
نوشیدنی‌های حاوی الکل.
شکلات.
افزودنی‌های غذایی مانند نیترات و مونوسدیم گلوتامات. غذاهای فرآوری شده یا نمک سود شده (هات داگ، پپرونی).
غذاهای تخمیر شده یا ترشی.

آیا میگرن ارثی است؟
بله، میگرن معمولاً در خانواده‌های بیولوژیکی شایع است. تا 80٪ از افراد مبتلا به میگرن، یکی از بستگان بیولوژیکی درجه یک آنها به این بیماری مبتلا است.

عوامل خطر میگرن چیست؟
میگرن می‌تواند هر کسی را در هر سنی، از کودکان تا بزرگسالان، تحت تأثیر قرار دهد. زنان بیشتر از مردان احتمال ابتلا به میگرن را دارند.
سایر عوامل خطر که ممکن است احتمال ابتلا به میگرن را در شما افزایش دهند عبارتند از:
سابقه خانوادگی بیولوژیکی میگرن.
بیماری زمینه‌ای (افسردگی، اضطراب، اختلالات خواب و صرع).
مصرف منظم محصولات دخانی.
تشخیص و آزمایش‌ها

مدیریت و درمان

میگرن چگونه درمان می‌شود؟
هیچ درمانی برای میگرن وجود ندارد. اما یک پزشک می‌تواند از طریق موارد زیر به شما در مدیریت علائم میگرن کمک کند:

مصرف داروها.
اجتناب از محرک‌های میگرن.
استفاده از داروهای جایگزین میگرن.

چه داروهایی میگرن را درمان می‌کنند؟

داروهایی برای توقف میگرن: می‌توانید این داروها را در اولین نشانه میگرن مصرف کنید. آنها علائم میگرن مانند درد، حالت تهوع، حساسیت و موارد دیگر را متوقف یا کاهش می‌دهند.

داروهایی برای پیشگیری از میگرن: اگر علائم شدیدی را تجربه می‌کنید که با روال شما تداخل دارد یا میگرن مکرر دارید، پزشک معمولاً داروهای پیشگیرانه تجویز می‌کند. این داروها تعداد دفعات و شدت میگرن را کاهش می‌دهند. می‌توانید این داروها را طبق دستورالعمل، معمولاً روزانه، مصرف کنید.

داروهای رایجی که میگرن را متوقف می‌کنند عبارتند از:

تریپتان‌ها

دیتان‌ها (لاسمیدیتان).

گپانت‌ها (ریمژپانت و اوبروژپانت).

دی هیدروارگوتامین (پروکلرپرازین).

داروهای ضد تهوع (متوکلوپرامید).

داروهای رایج پیشگیری از میگرن عبارتند از:

داروهای ضد تشنج (والپروئیک اسید، توپیرامات).

بتابلوکرها (آتنولول، پروپرانولول، نادولول).

مسدودکننده‌های کانال کلسیم (وراپامیل).

آنتی‌بادی‌های مونوکلونال (ارنوماب، فریمنزوماب، گالکانزوماب). داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (آمیتریپتیلین، نورتریپتیلین، دوکسپین).

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (ونلافاکسین، دولوکستین).

داروها به اشکال مختلفی وجود دارند، مانند:

تزریق زیر پوستی (زیر جلدی).

داروی خوراکی (از طریق دهان).

اسپری بینی.

تزریق داخل وریدی (داخل وریدی).

شیاف.

همه داروها باید تحت نظر متخصص سردرد یا پزشک متخصص استفاده شوند. مانند هر دارویی، پیروی دقیق از دستورالعمل‌های پزشک معالجتان مهم است.

داروهای میگرن بدون نسخه
داروهای میگرن بدون نسخه در صورت داشتن علائم میگرن خفیف تا متوسط موثر هستند. ترکیبات اصلی داروهای تسکین دهنده درد، ایبوپروفن، آسپرین، استامینوفن، ناپروکسن و کافئین هستند.

هنگام مصرف مسکن‌های بدون نسخه احتیاط کنید. گاهی اوقات، استفاده بیش از حد از آنها می‌تواند باعث سردردهای ناشی از مسکن یا مشکل وابستگی شود. اگر بیش از دو تا سه بار در هفته از داروهای مسکن بدون نسخه استفاده می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها ممکن است داروهای تجویزی مؤثرتری را پیشنهاد کنند.

اجتناب از عوامل محرک میگرن
یک ارائه دهنده خدمات درمانی می‌تواند به شما در شناسایی عوامل محرک میگرن کمک کند. آنها ممکن است از شما بخواهند که یک دفترچه یا دفتر خاطرات میگرن داشته باشید. یک دفترچه میگرن می‌تواند به شما کمک کند تا زمان وقوع میگرن، احساس خود و مدت زمان طول کشیدن آن را پیگیری کنید. همچنین می‌توانید جزئیاتی در مورد غذاهایی که خورده‌اید یا فعالیت‌هایی که در آنها شرکت کرده‌اید اضافه کنید تا در مورد هرگونه عامل محرک احتمالی اطلاعات بیشتری کسب کنید.

برخی از برنامه‌های تلفن هوشمند برای کمک به شما در نگه داشتن یک دفتر خاطرات میگرن در دسترس هستند.

پس از شناسایی یک عامل محرک، می‌توانید اقداماتی را برای جلوگیری از آن انجام دهید. این همیشه ممکن نیست، اما آگاهی از عوامل محرک برای شناسایی آنها و درمان میگرن هنگام شروع مفید است.

به عنوان مثال، اگر استرس یک عامل محرک است، ممکن است بخواهید با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید تا به شما در مدیریت استرس کمک کند. اگر هنگام از دست دادن یک وعده غذایی علائم میگرن را تجربه می‌کنید، زنگ هشدار را روی تلفن خود تنظیم کنید تا به شما یادآوری کند که طبق یک برنامه منظم غذا بخورید.

درمان‌های جایگزین میگرن
ممکن است بخواهید درمان‌های جایگزین را برای کمک به مدیریت میگرن امتحان کنید. این موارد عبارتند از:

مصرف ویتامین‌ها، مواد معدنی یا گیاهانی مانند ریبوفلاوین (ویتامین B2)، منیزیم، بابونه گاوی، گل گاوزبان یا کوآنزیم Q10.

تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند یوگا.

طب سوزنی.

بیوفیدبک.

تزریق سم بوتولینوم نوع A (بوتاکس).

قبل از شروع هرگونه درمان جایگزین برای میگرن، با پزشک خود مشورت کنید.

چه درمان‌های میگرنی در دوران بارداری موجود است؟

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید و میگرن را تجربه می‌کنید، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما ممکن است توصیه کند در دوران بارداری یا اگر فکر می‌کنید ممکن است باردار باشید، از مصرف داروهای میگرن خودداری کنید. برخی از داروها می‌توانند بر رشد جنین تأثیر منفی بگذارند.

پزشک شما می‌تواند گزینه‌های درمانی جایگزین مانند مسکن استامینوفن را برای میگرن توصیه کند.

چگونه می‌توانم با میگرن در هنگام وقوع آن مقابله کنم؟

کارهای خاصی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به احساس بهتر در هنگام حمله میگرن انجام دهید، از جمله:

استراحت در یک اتاق تاریک، آرام و خنک. قرار دادن کمپرس سرد یا گرم یا لیف حمام روی پیشانی یا پشت گردن.
ماساژ پوست سر.
فشار دادن شقیقه‌ها به صورت دایره‌ای.
آرام نگه داشتن خود (مدیتیشن).

پیشگیری
آیا می‌توان از میگرن پیشگیری کرد؟

شما نمی‌توانید از همه میگرن‌ها پیشگیری کنید. اما می‌توانید طبق دستور پزشک، داروهای پیشگیرانه میگرن مصرف کنید تا تعداد دفعات و شدت علائم میگرن را کاهش دهید. همچنین می‌توانید در مورد عوامل محرک خود اطلاعات بیشتری کسب کنید و با پزشک خود برای جلوگیری از آنها همکاری کنید.

چشم‌انداز / پیش‌آگهی
چشم‌انداز میگرن چیست؟

میگرن‌ها برای هر فرد متفاوت است. آنها موقتی هستند اما در طول زندگی شما تکرار می‌شوند. همچنین هیچ درمان قطعی برای آنها وجود ندارد. پزشک شما می‌تواند به شما در مدیریت میگرن کمک کند تا سریع‌تر از بین بروند و شدت کمتری داشته باشند. ممکن است یافتن گزینه درمانی مناسب برای شما زمان ببرد. در صورت بهبود یا بدتر شدن علائم، به پزشک خود اطلاع دهید.

منبع: www.mayoclinic.org/
https://drsiamakmoradi.com/
https://www.mayoclinic.org/

هر آنچه در مورد میگرن باید بدانید

اخبار وبگردی:

آیا این خبر مفید بود؟