دیابت نوع یک : علل، علائم، عوارض

به گزارش نبض نگار:  دیابت نوع 1 یک بیماری خودایمنی مزمن (مادام العمر) است که از تولید انسولین توسط پانکراس جلوگیری می کند.

انسولین هورمون مهمی است که میزان گلوکز (قند) خون شما را تنظیم می کند. در شرایط عادی، انسولین در مراحل زیر عمل می کند:
بدن شما غذایی که می خورید را به گلوکز (قند) تجزیه می کند که منبع اصلی انرژی بدن شما است.
گلوکز وارد جریان خون شما می شود که به پانکراس شما سیگنال می دهد تا انسولین آزاد کند.
انسولین به گلوکز در خون شما کمک می کند تا وارد سلول های ماهیچه ای، چربی و کبد شما شود تا آنها بتوانند از آن برای انرژی استفاده کنند یا برای استفاده بعدی ذخیره کنند.
هنگامی که گلوکز وارد سلول‌های شما می‌شود و سطوح در جریان خون شما کاهش می‌یابد، به پانکراس شما سیگنال می‌دهد که تولید انسولین را متوقف کند.
اگر انسولین کافی نداشته باشید، قند بیش از حد در خون انباشته می شود و باعث هیپرگلیسمی (قند خون بالا) می شود و بدن شما نمی تواند از غذایی که می خورید برای انرژی استفاده کند. این می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی یا حتی مرگ در صورت عدم درمان شود. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 برای زندگی و سلامتی هر روز به انسولین مصنوعی نیاز دارند.دیابت نوع 1 قبلا به عنوان دیابت نوجوانان و دیابت وابسته به انسولین شناخته می شد.

تفاوت بین دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 چیست؟
در حالی که دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2 هر دو اشکال دیابت هستند (برخلاف دیابت بی مزه) که منجر به هایپرگلیسمی (قند خون بالا) می شوند، آنها از یکدیگر متمایز هستند.

در دیابت نوع 2 (T2D)، پانکراس شما انسولین کافی تولید نمی کند و یا بدن شما همیشه آنطور که باید از انسولین استفاده نمی کند – معمولاً مقاومت به انسولین. عوامل سبک زندگی، از جمله چاقی و ورزش نکردن، و همچنین عوامل ژنتیکی می توانند در ایجاد دیابت نوع 2 نقش داشته باشند.
در دیابت نوع 1، پانکراس شما هیچ انسولینی تولید نمی کند. این امر ناشی از یک واکنش خود ایمنی است. دیابت نوع 2 معمولاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می دهد،  دیابت نوع 1 معمولا در کودکان یا  جوانان ایجاد می شود، اما افراد در هر سنی ممکن است به آن مبتلا شوند.دیابت نوع 2 بسیار شایع تر از دیابت نوع 1 است.

دیابت نوع 1 چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟
هر کس در هر سنی ممکن است به دیابت نوع 1 (T1D) مبتلا شود، اگرچه شایع ترین سن تشخیص بین 4 تا 6 سالگی و در اوایل بلوغ (10 تا 14 سالگی) است.

در ایالات متحده، افرادی که سفیدپوست غیر اسپانیایی هستند، به احتمال زیاد به دیابت نوع 1 مبتلا می شوند و زنان و مردان را تقریباً به یک اندازه تحت تأثیر قرار می دهد.
در حالی که برای ابتلا به این بیماری نیازی به داشتن یک عضو خانواده مبتلا به دیابت نوع 1 نیست، داشتن یکی از اعضای درجه یک خانواده (والدین یا خواهر و برادر) مبتلا به دیابت نوع 1 خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد.

دیابت نوع 1 چقدر شایع است؟
دیابت نوع 1 نسبتا شایع است. در ایالات متحده، تقریباً 1.24 میلیون نفر با دیابت نوع 1 زندگی می کنند و انتظار می رود این تعداد تا سال 2050 به پنج میلیون نفر افزایش یابد.
دیابت نوع 1 یکی از شایع ترین بیماری های مزمن است که کودکان را در ایالات متحده تحت تاثیر قرار می دهد، اگرچه بزرگسالان نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند.

علائم دیابت نوع 1 چیست؟
علائم دیابت نوع 1 معمولاً خفیف شروع می شود و به تدریج بدتر یا شدیدتر می شود که می تواند طی چند روز، هفته یا ماه رخ دهد. این به این دلیل است که پانکراس شما انسولین  کمتری تولید می کند.علائم دیابت نوع 1 عبارتند از:

تشنگی بیش از حد.
تکرر ادرار، از جمله پوشک کامل مکرر در نوزادان و شب ادراری در کودکان.
گرسنگی بیش از حد
کاهش وزن غیر قابل توضیح
خستگی
تاری دید.
بهبود آهسته بریدگی ها و زخم ها.
عفونت های قارچی واژن
اگر شما یا فرزندتان این علائم را دارید، ضروری است که به پزشک خود مراجعه کنید و بخواهید در اسرع وقت برای دیابت نوع 1 آزمایش شود. هر چه زودتر تشخیص داده شود، بهتر است.

اگر تشخیص به تعویق بیفتد، دیابت نوع 1 درمان نشده به دلیل عارضه ای به نام کتواسیدوز مرتبط با دیابت (DKA) می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر شما یا فرزندتان ترکیبی از علائم زیر را دارید، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید:
نفس با بوی میوه.
حالت تهوع و استفراغ.
درد شکم (معده).
تنفس سریع.
گیجی.
خواب آلودگی.
از دست دادن هوشیاری.

چه چیزی باعث دیابت نوع 1 می شود؟
دیابت نوع 1 زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه به سلول های پانکراس که انسولین می سازند حمله کرده و آنها را از بین می برد. این تخریب می تواند طی ماه ها یا سال ها اتفاق بیفتد و در نهایت منجر به کمبود (کمبود) کامل انسولین شود.

اگرچه دانشمندان هنوز علت دقیق دیابت نوع 1 را نمی دانند، اما معتقدند یک مؤلفه ژنتیکی قوی وجود دارد. خطر ابتلا به این بیماری بدون سابقه خانوادگی تقریباً 0.4٪ است. اگر مادر بیولوژیکی شما مبتلا به دیابت نوع 1 باشد، خطر ابتلا به دیابت 1 تا 4 درصد و در صورت ابتلای پدر بیولوژیکی شما 3 تا 8 درصد است. اگر هر دو والدین بیولوژیکی شما دیابت نوع 1 داشته باشند، خطر ابتلا به این بیماری تا 30 درصد است.
دانشمندان بر این باورند که اگر استعداد ژنتیکی برای ابتلا به دیابت نوع 1 داشته باشید، عوامل خاصی مانند یک ویروس یا سموم محیطی می توانند سیستم ایمنی بدن شما را برای حمله به سلول های پانکراس تحریک کنند.

دیابت نوع 1 چگونه تشخیص داده می شود؟
تشخیص دیابت نوع 1 نسبتاً ساده است. اگر شما یا فرزندتان علائم دیابت نوع 1 را دارید، پزشک آزمایش‌های زیر را تجویز می‌کند:

آزمایش قند خون: ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از آزمایش قند خون برای بررسی میزان قند خون شما استفاده می کند. آنها ممکن است از شما بخواهند که یک آزمایش تصادفی (بدون ناشتایی) و یک آزمایش ناشتا (حداقل هشت ساعت قبل از انجام آزمایش بدون غذا یا نوشیدنی) انجام دهید. اگر نتیجه نشان داد که شما قند خون بسیار بالایی دارید، معمولاً به این معنی است که شما دیابت نوع 1 دارید.
آزمایش هموگلوبین گلیکوزیله (A1c): اگر نتایج آزمایش گلوکز خون نشان دهد که شما دیابت دارید، پزشک شما ممکن است آزمایش A1c را انجام دهد. این میانگین سطح قند خون شما را در طی سه ماه اندازه گیری می کند.
آزمایش آنتی بادی: این آزمایش خون، آنتی بادی های اتوآنتی بادی را بررسی می کند تا تشخیص دهد که دیابت نوع 1 یا 2 دارید. اتوآنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که به اشتباه به بافت بدن شما حمله می کنند. وجود اتوآنتی بادی های خاص به این معنی است که شما دیابت نوع 1 دارید. اتوآنتی بادی ها معمولاً در افرادی که دیابت نوع 2 دارند وجود ندارد.
پنل متابولیک پایه: این یک آزمایش خون است که هشت ماده مختلف را در خون شما اندازه گیری می کند. این پنل اطلاعات مفیدی در مورد تعادل شیمیایی و متابولیسم بدن شما ارائه می دهد.
آنالیز ادرار: آزمایش ادرار آزمایشی است که جنبه های بصری، شیمیایی و میکروسکوپی ادرار شما را بررسی می کند. ارائه دهندگان از آن برای اندازه گیری چندین جنبه مختلف ادرار شما استفاده می کنند. در مورد تشخیص نوع 1، آنها احتمالاً آزمایش را برای بررسی کتون‌ها، ماده‌ای که بدن شما هنگام تجزیه چربی برای انرژی به جای استفاده از گلوکز آزاد می‌کند، دستور می‌دهند. مقدار بالای کتون باعث اسیدی شدن خون شما می شود که می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
گاز خون شریانی: آزمایش گاز خون شریانی (ABG) یک آزمایش خون است که برای اندازه‌گیری سطح اکسیژن و دی اکسید کربن در خون، به نمونه‌ای از شریان بدن نیاز دارد.

منبع: ترجمه  https://my.clevelandclinic.org/

دیابت نوع یک : علل، علائم، عوارض