به گزارش نبض نگار: دریچه میترال دریچه ای است که اجازه می دهد خون از یک حفره قلب، دهلیز چپ، به سمت دیگری به نام بطن چپ جریان یابد. در افتادگی دریچه میترال، بخشی از دریچه میترال به طور شل به سمت عقب به داخل محفظه ای به نام دهلیز چپ می لغزد. این زمانی اتفاق می افتد که عضله اصلی قلب، به نام بطن چپ، در طول هر ضربان قلب منقبض می شود. افتادگی دریچه میترال با تنگی دریچه میترال متفاوت است. در تنگی دریچه میترال، دریچه میترال سفت و منقبض است.
در افتادگی دریچه میترال، دریچه به دلیل اندازه غیر طبیعی یا آسیب بافت های دریچه میترال به عقب می لغزد. برای اکثر افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال، علت ناشناخته است.
پرولاپس دریچه میترال می تواند در خانواده ها ایجاد شود. همچنین می تواند ناشی از شرایطی باشد که در آن غضروف غیر طبیعی است (بیماری بافت همبند). نزدیک به 8 میلیون نفر در ایالات متحده به پرولاپس دریچه میترال مبتلا هستند.
علائم افتادگی دریچه میترال
اکثر افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال هیچ علامتی ندارند. آنها همچنین هرگز به دلیل افتادگی دریچه میترال هیچ مشکلی برای سلامتی ندارند.
درد قفسه سینه شایع ترین علامت در افرادی است که علائم پرولاپس دریچه میترال دارند. درد قفسه سینه ممکن است بسیار آزاردهنده و ترسناک باشد، اما خطر حمله قلبی، مرگ یا سایر مشکلات قلبی را افزایش نمی دهد.
افتادگی دریچه میترال یکی از علل شایع نارسایی میترال است. این وضعیتی است که در آن مقداری خون با هر ضربان قلب از طریق دریچه میترال به سمت عقب جریان می یابد. در طول سال ها، نارسایی متوسط یا شدید میترال می تواند باعث ضعف عضله قلب شود که به عنوان نارسایی احتقانی قلب شناخته می شود.
علائم نارسایی احتقانی قلب عبارتند از:
- تنگی نفس با تلاش
- تورم در پاها و پاها
- بال زدن یا ضربان سریع قلب به نام تپش قلب
- تنگی نفس، به خصوص با ورزش
- سرگیجه
- غش کردن یا غش کردن، که به سنکوپ معروف است
- وحشت و اضطراب
- بی حسی یا گزگز در دست ها و پاها
هنگامی که این علائم با هم ظاهر می شوند، گاهی اوقات به آنها سندرم پرولاپس دریچه میترال می گویند. با این حال، متخصصان نمی دانند که آیا افتادگی دریچه میترال خود باعث این علائم می شود یا خیر. از آنجایی که این علائم و افتادگی دریچه میترال بسیار شایع هستند، اغلب ممکن است به طور تصادفی با هم رخ دهند.
درمان افتادگی دریچه میترال
افتادگی دریچه میترال برای اکثر افراد مشکلی ایجاد نمی کند، بنابراین معمولاً نیازی به درمان نیست. افرادی که به دلیل افتادگی دریچه میترال دچار نارسایی شدید میترال می شوند، اغلب می توانند از جراحی برای ترمیم یا تعویض دریچه نشتی بهره مند شوند. برای افرادی که علائم نارسایی احتقانی قلب ناشی از افتادگی دریچه میترال همراه با نارسایی میترال دارند، جراحی معمولا بهترین درمان است.
اگر در اکوکاردیوگرام نارسایی میترال وجود نداشته باشد، علائم افتادگی دریچه میترال به ندرت خطری ایجاد می کند. بهترین درمان برای هر فرد ممکن است متفاوت باشد، اما می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ورزش کنید
- مسکن های درد
- تکنیک های آرامش و کاهش استرس
- اجتناب از کافئین و سایر محرک ها
- بتابلوکرها، که داروهایی برای کاهش ضربان قلب هستند، ممکن است در افرادی که دوره‌هایی از تپش قلب همراه با ضربان قلب سریع، معروف به تاکی کاردی، همراه با افتادگی دریچه میترال دارند، مفید باشند.
پیگیری پرولاپس دریچه میترال
اکثر افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال هرگز مشکلات سلامتی مرتبط با این بیماری را تجربه نمی کنند. متخصصان توصیه می کنند افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال به طور منظم به پزشک مراجعه کنند. به این ترتیب، هر گونه مشکل در حال توسعه را می توان زودتر پیدا کرد:
اکثر افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال باید هر 2 تا 3 سال یکبار به متخصص قلب مراجعه کنند. آنها نیازی به اکوکاردیوگرام منظم ندارند.
افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال و نارسایی متوسط یا شدید میترال باید هر 6 تا 12 ماه یکبار به پزشک مراجعه کرده و اکوکاردیوگرافی انجام دهند.
در صورت بروز علائم جدید یا تغییر علائم در فرد، اکوکاردیوگرافی و ویزیت پزشک نیز توصیه می شود.
در گذشته، پزشکان توصیه می کردند که افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال، قبل از انجام اقدامات پزشکی یا دندانپزشکی، آنتی بیوتیک مصرف کنند تا از عفونت دریچه قلب که به آندوکاردیت معروف است، جلوگیری کنند. انجمن قلب آمریکا تشخیص داده است که مصرف آنتی بیوتیک قبل از عمل برای افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال مفید نیست و دیگر توصیه نمی شود.
منبع:https://www.mayoclinic.org/
0 دیدگاه