آب سیاه و دیابت | آیا ارتباطی وجود دارد؟

به گزارش نبض نگار: دیابت می‌تواند باعث شود فرد سطح قند خون بالایی داشته باشد. با گذشت زمان، سطح قند خون بالا می‌تواند به رگ‌های خونی شبکیه، که لایه حساس به نور سلول‌های پشت چشم است، آسیب برساند. رتینوپاتی دیابتی اصطلاح پزشکی برای این آسیب است.
رگ‌های خونی آسیب دیده می‌توانند متورم و نشت کنند. این می‌تواند باعث تاری دید فرد و کاهش جریان خون شبکیه شود. رتینوپاتی دیابتی علت اصلی نابینایی در بزرگسالان در سن کار است. رتینوپاتی دیابتی همچنین می‌تواند باعث رشد رگ‌های خونی غیرطبیعی در شبکیه شود. این امر می‌تواند مانع از تخلیه مایع از چشم شود.
وقتی این اتفاق می‌افتد، باعث افزایش فشار داخل چشم می‌شود که می‌تواند به عصب بینایی آسیب برساند. این آسیب به عصب بینایی به عنوان گلوکوم شناخته می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که دیابت با افزایش خطر ابتلا به گلوکوم مرتبط است. برخی شواهد نشان می‌دهد که اگر فردی دیابت داشته باشد، خطر ابتلا به گلوکوم تقریباً دو برابر می‌شود.

عوامل خطر
هرچه فرد مدت طولانی‌تری دیابت داشته باشد، احتمال ابتلا به رتینوپاتی دیابتی در او بیشتر است. سایر عوامل خطر که احتمال ابتلا به رتینوپاتی دیابتی را افزایش می‌دهند عبارتند از:
قند خون بالا
فشار خون بالا
کلسترول بالا
سیگار کشیدن
چندین مورد وجود دارد که می‌تواند خطر ابتلا به گلوکوم را در فرد افزایش دهد. این موارد عبارتند از:
دیابت
سن بالای 60 سال
سابقه خانوادگی گلوکوم
نزدیک‌بینی (میوپی)
آپنه انسدادی خواب

علائم
گلوکوم معمولاً در ابتدا علائمی ایجاد نمی‌کند. این باعث می‌شود بسیاری از افراد مبتلا به گلوکوم از ابتلا به آن بی‌خبر باشند.
با گذشت زمان، گلوکوم می‌تواند باعث شود فرد به آرامی بینایی خود را از دست بدهد. این اغلب با دید محیطی آنها، به ویژه دید نزدیک به بینی، شروع می‌شود.

از آنجا که گلوکوم به آرامی پیشرفت می‌کند، بسیاری از افراد نمی‌توانند متوجه شوند که بینایی آنها در حال تغییر است. با بدتر شدن گلوکوم، فرد ممکن است متوجه شود که دیگر نمی‌تواند اشیاء کناری را ببیند. بدون درمان، گلوکوم در نهایت می‌تواند باعث نابینایی شود.

درمان
به طور معمول، اولین قدم برای درمان گلوکوم مرتبط با دیابت، مدیریت سطح قند خون است. اگر فشار خون بالا در چشم ادامه یابد، تعدادی درمان ممکن برای گلوکوم وجود دارد. این درمان‌ها عبارتند از:
قطره چشم: فرد می‌تواند از قطره‌های چشمی تجویزی استفاده کند. این قطره‌ها می‌توانند فشار چشم را کاهش داده و به جلوگیری از آسیب به عصب بینایی کمک کنند. این رایج‌ترین درمان برای گلوکوم است.
درمان با لیزر: جراح می‌تواند از لیزر برای جلوگیری از پیشرفت رتینوپاتی دیابتی استفاده کند. علاوه بر این، درمان‌های لیزری می‌توانند به تخلیه مایع از چشم کمک کنند. این یک روش ساده است که می‌تواند در مطب پزشک انجام شود.
جراحی: اگر داروهای استاندارد و درمان با لیزر مؤثر نباشند، پزشک ممکن است جراحی گلوکوم را پیشنهاد کند. انواع مختلفی از جراحی برای گلوکوم وجود دارد که می‌تواند به تخلیه مایع از چشم برای کاهش فشار کمک کند.

پیشگیری
اگر فردی دیابت داشته باشد، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به گلوکوم باشد. این بدان معناست که ممکن است بخواهد اقداماتی را برای جلوگیری از ابتلا به گلوکوم انجام دهد. این اقدامات عبارتند از:
شرکت در معاینات چشم: انجام معاینات منظم چشم با گشاد شدن می‌تواند به فرد در تشخیص زودهنگام گلوکوم کمک کند و به او اجازه دهد درمان را شروع کند. این مهم است، زیرا قطره‌های چشمی تجویزی می‌توانند به جلوگیری از پیشرفت گلوکوم کمک کنند.
صحبت در مورد گلوکوم با اعضای خانواده: گلوکوم می‌تواند یک بیماری ارثی باشد و اغلب در مراحل اولیه علائمی از خود نشان نمی‌دهد. این بدان معناست که صحبت با اعضای خانواده در مورد سابقه سلامت چشم خانواده مهم است.
کنترل وزن: حفظ وزن متوسط می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به گلوکوم نقش داشته باشد. این همچنین می‌تواند به فرد مبتلا به دیابت کمک کند تا علائم خود را بهتر مدیریت کند.
کنترل فشار خون: فرد باید فشار خون خود را کنترل و مدیریت کند تا به کاهش خطر ابتلا به گلوکوم کمک کند. این امر همچنین به فرد مبتلا به دیابت کمک می‌کند تا علائم خود را مدیریت کند.
فعالیت بدنی: با فعال بودن از نظر جسمی، فرد می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به گلوکوم و مدیریت علائم دیابت خود کمک کند. اجتناب از سیگار: سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی را افزایش دهد. فرد باید از سیگار کشیدن اجتناب کند تا خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
حتی اگر فردی در گروه پرخطر نباشد، باز هم باید در سن 40 سالگی معاینه جامع چشم با گشادی چشم را در نظر بگیرد. این معاینه می‌تواند به تشخیص زودهنگام گلوکوم و سایر بیماری‌های چشمی کمک کند. تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند به کند شدن پیشرفت گلوکوم و کاهش از دست دادن بینایی کمک کند.
معاینه چشم با گشادی چشم یک روش ساده و بدون درد است. در طول معاینه، پزشک چند قطره چشم تجویز می‌کند. این قطره‌ها مردمک چشم را گشاد یا گشادتر می‌کنند. سپس پزشک می‌تواند چشم‌ها را از نظر گلوکوم و سایر مشکلات چشمی بررسی کند. این معاینه همچنین شامل آزمایش میدان بینایی برای بررسی دید محیطی فرد خواهد بود.
اگر کسی متوجه تار شدن دید محیطی خود شود، باید با پزشک خود صحبت کند و معاینه چشم را ترتیب دهد.

خلاصه
دیابت بیماری است که بر توانایی فرد در پردازش قند خون تأثیر می‌گذارد. گلوکوم نام گروهی از بیماری‌های چشمی است که باعث آسیب به عصب بینایی می‌شوند. گلوکوم می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی و نابینایی شود. شواهد نشان می‌دهد که ابتلا به دیابت می‌تواند خطر ابتلا به گلوکوم (آب سیاه) را افزایش دهد.
سطح بالای قند خون می‌تواند به رگ‌های خونی شبکیه آسیب برساند و باعث رتینوپاتی دیابتی شود. رتینوپاتی دیابتی می‌تواند باعث رشد رگ‌های خونی غیرطبیعی در شبکیه شود که می‌تواند مانع از تخلیه مایع از چشم شود. این امر می‌تواند فشار داخل چشم را افزایش دهد که ممکن است به عصب بینایی آسیب برساند. این آسیب ممکن است منجر به ایجاد گلوکوم (آب سیاه) شود که می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود.

منبع: https://www.medicalnewstoday.com/

آب سیاه و دیابت | آیا ارتباطی وجود دارد؟