به گزارش نبض نگار: واقعیت این است که 80 درصد از ما در مقطعی از زندگی از کمردرد رنج خواهیم برد. با این حال، دریافت درمان صحیح برای کاهش کمردرد می تواند یک کار خسته کننده و چالش برانگیز برای بیماران و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی باشد.
هر زمان که درصد زیادی از جمعیت از یک بیماری رنج می برند، می توانید مطمئن باشید که افراد زیادی به علت منافع اقتصادی ادعا می کنند می توانند مشکل را حل کنند. به همین دلیل، در مورد روش‌های جدید و منحصربه‌فرد برای «درمان» کمردرد، حرف‌های زیادی وجود دارد. به عنوان یک قاعده کلی، کلمه "درمان" گمراه کننده و فریبنده است و بیماران را از پیشرفت خود ناامیدمی کند. با این حال، با رویکرد درمانی مناسب می توانید به طور موثر کمردرد را مدیریت کنید و تأثیر منفی آن بر زندگی خود را کاهش دهید.
در واقع، اصطلاح "کمر درد" واقعاً یک تشخیص نیست، بلکه توصیف یک علامت است. درمان همه ی کمردردها یکسان نیست. همانطور که تشخیص های زیادی وجود دارد که باعث درد شکم می شود، انواع مختلفی از کمردرد وجود دارد.
متخصص مغز و اعصاب می تواند مشکل شما را تشخیص دهد و یک برنامه درمانی را برای شما تجویز کند. تطبیق دقیق تشخیص با برنامه درمانی برای کاهش کمردرد شما بسیار مهم است.
در زیر برخی از رایج ترین انواع کمردرد آورده شده است، بسیاری از شما ممکن است علائم خود را با توجه به توضیحات تشخیص دهید. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که هیچ جایگزینی برای ارزیابی کامل انجام شده توسط یک متخصص مجرب وجود ندارد.
5 نوع کمردرد
1. کمر درد غالب فلکسیون
اغلب، این نوع کمردرد از نظر آسیب به دیسک توصیف می شود (اگرچه همیشه اینطور نیست).
علائم با نشستن، خم شدن، بلند کردن بدن بدتر می شود
علائم پس از ایستادن و راه رفتن برای مدت کوتاه بهبود می یابد
ممکن است شامل درد ستون فقرات، پا درد یا هر دو باشد
ممکن است احساس سوزن سوزن شدن/بی حسی داشته باشد
می تواند به سمت ضعف پا پیش رود
اغلب با سرفه/عطسه درد دارد (اما نه همیشه)
از دست دادن دامنه حرکتی (مشکل در صاف شدن بعد از بلند شدن از نشستن)
مراقبت مؤثر برای درد غالب شامل یک ورزش جهت دار/کششی است که در فواصل زمانی در طول روز انجام می دهید تا دامنه حرکتی ستون فقرات خود را حفظ کرده و درد را کاهش دهید. پس از انجام این کشش، باید درد کمتری داشته باشید و کمر شما انعطاف پذیری بیشتری داشته باشد. کشش دقیقی که برای شما مناسب است به بهترین وجه توسط یک فیزیوتراپیست آموزش دیده تعیین می شود.
با یک معاینه دقیق، فیزیوتراپیست شما می تواند تغییراتی در تمرین شما ایجاد کند تا اثربخشی آن را بهبود بخشد. درمان همچنین ممکن است شامل درمان دستی برای کمک به بازیابی دامنه حرکتی ستون فقرات شما باشد و همچنین ممکن است شامل تکنیک‌های تسکین درد باشد. برخی از بیماران با طب سوزنی درد را کاهش می دهند که می تواند به عنوان مکملی برای درمان های دیگر استفاده شود.
پس از کاهش درد، یک فیزیوتراپ ماهر به شما کمک می کند تا بفهمید مشکل چگونه شروع شد و چه تغییراتی را باید ایجاد کنید، از جمله:
ارزیابی ارگونومیک حرکات شما برای اطمینان از وضعیت مناسب یا حذف خطرات شغلی
آموزش صحیح بلند کردن اجسام
تمرین قدرت عضلات مرکزی (اگر عضلات شما ضعیف باشند)
تقویت عضلات ضعیف یا سفت ران
تمرینات حرکتی ستون فقرات
2. EXTENSION غالب کمردرد
درد غالب اغلب با مفاصل پشت ستون فقرات به نام مفاصل زیگاپوفیزیال (یا مفاصل Z) توصیف می شود. باز هم، این بخشی از مشکل است، اما نه همیشه. درد غالب تمایل به پیروی از یک الگوی قابل شناسایی دارد:
درد بعد از ایستادن طولانی مدت
تسکین موقت از نشستن یا خم شدن
دامنه حرکت معمولاً ثابت است و در دوره های زمانی کوتاه تغییر نمی کند.
پشت ممکن است سفت باشد، اما همیشه به همین صورت سفت است
درد پس از فعالیت‌های با ضربه زیاد (دویدن یا حرکات ژیمناستیک)
معمولاً شامل دردهای موضعی ستون فقرات می شود
ممکن است شامل پا درد، سوزن سوزن شدن یا حتی بی حسی در موارد شدید باشد
مراقبت از اکستنشن درد غالب با یافتن راه هایی برای کاهش فشار روی ستون فقرات در اکستنشن هدایت می شود. افرادی که از این نوع درد رنج می برند اغلب در حالی که کمرشان قوس دارد می ایستند. تمرینات خاص شکم و کشش های حرکتی لگن موثر هستند. استفاده متناوب از وضعیت های خمیده برای تسکین درد نیز مفید است. تکنیک های درمانی تسکین درد مانند طب سوزنی یا درمان دستی نیز ممکن است نقش موقتی داشته باشند.
مراقبت طولانی‌مدت بر قدرت و ثبات ستون فقرات/ هسته مرکزی با تحرک خوب لگن تمرکز دارد. هنگامی که درد شما کنترل شد، برنامه درمانی می تواند تهاجمی تر باشد. هدف آن عضله سازی در اطراف ستون فقرات و در عین حال افزایش طول در عضلات کوتاه شده ران خواهد بود.
3. کلودیکاسیون نوروژنیک
علائم و نشانه ها
معمولاً هنگام نشستن هیچ علامتی وجود ندارد
هنگام برخاستن و راه رفتن: درد، بی حسی یا ضعف در پاها پس از چند دقیقه شروع می شود (طول زمان بستگی به شدت دارد)
بسیاری از این بیماران درد موضعی ستون فقرات ندارند
پس از شروع علائم، بیمار باید بنشیند یا به جلو خم شود تا علائم کاهش یابد
به عنوان مثال، برخی از بیماران روی یک سبد خرید خم شده اند، بنابراین می توانند بدون علائم پا راه بروند
هنگامی که بیماران مبتلا به لنگش عصبی دچار درد شدید می شوند، تحمل راه رفتن آنها به شدت کاهش می یابد و باید به طور مکرر استراحت کنند تا اعصاب خود را بهبود بخشد. به این بیماران باید انواع کشش ها و استراتژی های مبتنی بر فلکشن داده شود تا از آنها در طول روز استفاده کنند و به طور موقت فاصله راه رفتن را کاهش دهند. با کاهش علائم، تمرین و ورزش برای کاهش شیب قدامی لگن در حالت ایستاده ممکن است موثر باشد. این بیماران نباید سعی کنند "با درد مبارزه کنند" یا "خود را آموزش دهند" تا بیشتر راه بروند، این کار مانند ریختن نفت روی آتش است.
مراقبت های ترمیمی برای فردی که از لنگش عصبی رنج می برد باید با دو اولویت اصلی باشد:
اول، قدرت شکم باید کافی باشد تا فرد بتواند بدون افتادن ستون فقرات به حالت قوس دار یا کشیده راه برود.
دوم اینکه باسن بیمار باید به اندازه کافی متحرک باشد که هنگام ایستادن و راه رفتن لگن به سمت شیب قدامی کشیده نشود.
هر چه بیمار قوی‌تر باشد، احتمال بیشتری دارد که از جراحی اجتناب کند. یک فیزیوتراپیست که در زمینه مراقبت از ستون فقرات به خوبی آموزش دیده است، می تواند یک برنامه ورزشی برای کاهش درد کمر در هنگام راه رفتن تنظیم کند.
4. کمردرد التهابی
کمردرد التهابی کمتر از کمردرد مکانیکی شایع است، اما اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود. این نوع درد به دلیل التهاب بیش از حد در مفاصل ستون فقرات، ثانویه به یک بیماری پزشکی که باعث حمله سیستم ایمنی به مفاصل ستون فقرات می شود، ایجاد می شود. یک مثال از شرایطی که باعث کمردرد التهابی می شود اسپوندیلیت آنکیلوزان است. با این حال، شرایط دیگری نیز وجود دارد که می تواند منجر به کمردرد التهابی شود.
وظیفه پزشک تشخیص درد التهابی و ارجاع بیمار برای ارزیابی پزشکی به متخصص روماتولوژیست است با این حال، هنگامی که تشخیص داده شد و مدیریت پزشکی انجام شد، فیزیوتراپیست به مدیریت علائم کمک خواهد کرد.
علائم و نشانه ها
شروع درد معمولاً در بیماران زیر 35 سال است و به دلیل تروما نیست
درد بیش از سه ماه ادامه دارد
کمردرد و سفتی با بی حرکتی بدتر می شود، به خصوص در شب و در اوایل صبح
کمردرد و سفتی با فعالیت بدنی و ورزش ملایم کاهش می یابد
داروهای ضد التهابی (NSAIDs، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن) می توانند در تسکین درد و سفتی در اکثر بیماران موثر باشند.
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد زردچوبه می تواند به عنوان یک راه طبیعی برای کمک به کاهش التهاب بدون عوارض جانبی داروهای ضد التهابی عمل کند. برای یک پست آموزنده در مورد استفاده از زردچوبه اینجا را کلیک کنید.
به بیماران باید یک برنامه مدیریتی داده شود که به آنها موقعیت های امدادی و همچنین فعالیت هایی را آموزش دهد که در هنگام شعله ور شدن از آنها اجتناب کنند. متأسفانه هیچ راهی برای تغییر مسیر طبیعی این وضعیت با فیزیوتراپی وجود ندارد، اما یک برنامه ورزشی ملایم برای حفظ تحرک و کاهش درد مفید است. هنگامی که علائم به خوبی کنترل شده و سطح درد پایین است، بیمار می تواند از یک برنامه ترمیمی تهاجمی تر، طراحی شده توسط یک فیزیوتراپیست ماهر استفاده کند. علاوه بر این، برخی تمرینات قدرتی عملکردی کم تاثیر می تواند مفید باشد.
5. اختلالات درد مزمن
یک اختلال درد شامل کمردرد یکی از چالش‌برانگیزترین شرایط برای متخصصان پزشکی است. سیستم عصبی محرک‌هایی را که معمولاً برای بدن دردناک یا مضر نیستند، خطرناک تفسیر می‌کند، و سپس مغز آنها را دردناک می‌داند. این یک مسئله پیچیده است که نیاز به درک عمیق از بیمار، و آنچه آنها را به این مکان سوق داده است، دارد.
علت ارگانیک برای درد آنها مهم است که توجه داشته باشید دردی که این بیماران احساس می کنند به همان اندازه که برای کسانی که از آسیب مکانیکی رنج می برند از نظر فیزیکی واقعی است. درمان های معمول به این بیماران کمک نمی کند. آنها با همکاری با یک تیم مراقبت های بهداشتی چند رشته ای، از جمله یک فیزیوتراپیست با درک قوی از علم درد، به بهترین وجه خدمت می کنند.
علائم و نشانه ها
بسیار متفاوت است
درد از مرزهای آناتومیک معمولی پیروی نمی کند
محل درد ممکن است به قسمت های دیگر بدن منتقل شود
درد می تواند با حالت اضطراب یا افسردگی بدتر شود
افزایش و کاهش درد لزوماً به ترومای مکانیکی یا رویدادهای استرس‌زای فیزیکی مرتبط نیست.
بیمارانی که از یک اختلال درد رنج می برند اغلب با تکنیک های تسکین درد آزمایش می کنند تا ترکیبی را بیابند که برای آنها مفید باشد. فیزیوتراپیست ها باید به این بیماران کمک کنند تا درد خود را درک کنند و آنها را برای حفظ آمادگی جسمانی و عملکرد راهنمایی کنند. همچنین باید عواملی مانند اضطراب یا افسردگی ممکن است در ایجاد مشکل نقش داشته باشند، بررسی شوند. این مسائل باید توسط یک متخصص آموزش دیده حل شود. اختلالات درد از این نوع شایع نیستند.
نتیجه:
در هر نوع کمردرد، رویکرد درمانی «یکسان برای همه» وجود ندارد. حتی پس از تشخیص صحیح، یک متخصص ماهر با بیمار بر روی یک برنامه درمانی با تمرکز بر عوامل ایجاد کننده مشکل خاص کار می کند.
منبع:
https://cornerstonephysio.com/
0 دیدگاه